Kolorowy chleb i Niewidzialne lustro to dwa tytuły jednej książki Milorada Pavicia, znakomitego serbskiego pisarza, napisany z myślą o dzieciach, ale którą z dużym zainteresowaniem powinni przeczytać także dorośli. Niezwykłość książki tkwi zarówno w jej treści, jak i formie. Składa się z dwóch części: opowiadania dla dziewczynek i opowiadania dla chłopców, które czytane z dwóch stron spotykają się w środku książki. Powieść można odczytać na wielu poziomach, poczynając od najprostszego, przedstawiającego poszukiwania głównych bohaterów. W obu częściach główni bohaterowie prowadzą intensywne poszukiwania, a czego szukają i czy uda im się to znaleźć, czytelnicy dowiedzą się sami. Jest tu wiele zagadek oraz niespodzianek, które znajdują nieoczekiwane rozwiązania. W każdym razie dzieci spotkają się tu m.in. z Platonem, Mozartem, Szekspirem, Leonardem da Vinci i Mona Lizą, Janem Pawłem II i poznają wiele ciekawych miejsc. Główna idea powieści zawarta jest w słowach bohaterki Róży Bieguski: „Jeżeli czegoś wytrwale szukasz, znajdziesz, choćby to nie istniało. Ale upragniona rzecz, którą w końcu zdobędziesz, nigdy nie będzie taka, jak w twoich marzeniach”. A czytelnik dopowie sobie sam: Najważniejsze jest szukanie. Ono stanowi sens istnienia, dzięki niemu zdobywamy wiedzę, nabieramy doświadczenia, doznajemy radości, ale również niepowodzeń. Tak więc z jednej strony lektura ta może być frapującą zabawą, z drugiej obcowaniem z dużej klasy literaturą oraz intelektualną przygodą dzięki licznymi literackim i filozoficznym aluzjom. Pod wieloma względami książka przypomina Małego księcia Saint-Exupery’ego, a także utwory Coelha