SOWA OPAC : Katalog zbiorów

Book

In basket

rate

Drzewo życzeń / Katherine Applegate ; z języka angielskiego przełożyła Małgorzata Glasenapp ; ilustrowała Sara Olszewska. - Warszawa : Dwie Siostry, 2018. - 171, [5] s. : ilustracje ; 21 cm.

Author

Applegate Katherine (1956- ). Glasenapp Małgorzata. Tł.

Form of Work

Książki Proza

Audience Group

Dzieci 6-8 lat 9-13 lat

Demographic Group

Literatura amerykańska

Subject

Ekologia Zwierzęta

Genre/Form

Powieść dziecięca amerykańska Powieść obyczajowa

Pouczająca opowieść o przyjaźni, tolerancji i ekologii. Może drzewa nie umieją żartować, ale bez wątpienia potrafią opowiadać historie. Tę opowiada pewien dwustuletni dąb. Ma na imię Dąb i jest drzewem życzeń – co roku ludzie ozdabiają go skrawkami papieru, szmatkami, czasem nawet skarpetkami. Każda taka ozdoba to czyjeś marzenie.

zob. w.bibliotece.pl

Availability:

BARWNA (dzieci)

There are copies available to loan: sygn. II/Z App (1 egz.)

Reviews:

(D)rzewna historia Każdy z nas ma mniejsze lub większe marzenia. A gdyby tak mieszkać w pobliżu drzewa życzeń? Taką możliwość mają mieszkańcy miasteczka, w którym na jednej z działek rośnie ponad dwustuletni Dąb, bohater książki Katherine Applegate „Drzewo życzeń”. Relacjonuje czytelnikom wydarzenia, opowiada historie, przedstawia swoich przyjaciół i mieszkańców okolicy, a w dodatku ma niezwykłą rolę w społeczeństwie. (...) Co roku, 1 maja mieszkańcy odwiedzają go i zawieszają na gałęziach życzenia, np. kartkę, tkaninę, skarpetę, gałganki itp., jest to pradawny irlandzki zwyczaj, który nie podoba się Francesce – właścicielce terenu, na którym rośnie drzewo.
Dąb, będący jednocześnie narratorem, wielokrotnie słyszy od właścicielki, że zostanie w końcu ścięty, nie będzie miała problemu z odwiedzinami nieproszonych gości, fruwającymi życzeniami, spadającymi liśćmi czy rzucanym cieniem. Zanim jednak nastąpi dramatyczny moment, czytelnicy poznają dwójkę dzieci z najbliższego sąsiedztwa. Stephen jest rodowitym mieszkańcem miasteczka, a jego sąsiadka Samar przybyła wraz z rodziną z kraju ogarniętego wojną. Nie jest dziewczynce łatwo odnaleźć się w nowej rzeczywistości, nie ma przyjaciół, jest wytykana przez innych, nikt nie odwiedza jej rodziny, nie może liczyć na żadną pomoc, w dodatku na pobliskim drzewie wyryto napis „wynocha”. Nie radzi sobie z nową sytuacją, po kilku miesiącach postanawia zawiesić na Dębie kartkę z życzeniem: Chciałabym mieć przyjaciela.
Francesca podejmuje decyzję o ścięciu drzewa. W obliczu zagrożenia Dąb postanawia spełnić życzenie Samar, łamie także zasadę milczenia. Przy pomocy sprytu i we współpracy z przyjaciółmi – wroną Bongo, oposami, szopami, sowami i skunksami, chce zaprzyjaźnić Stephena z Samar, a przy tym zbliżyć ich rodziny do siebie. Czy dzieci się zaprzyjaźnią? Jakie konsekwencje spotkają drzewo i mieszkających w nim lokatorów? Co zrobią mieszkańcy i uczniowie szkoły? Musicie dowiedzieć się o tym sami.
„Drzewo życzeń” to poetycka, wzruszająca, mądra i niezwykle ciepła opowieść, utrzymana w baśniowej konwencji, o życiu, inności, uprzedzeniach, tolerancji, samotności, relacjach międzyludzkich, pragnieniu przynależności i przemijaniu. Historia z optymistycznym przesłaniem, nie tylko dla dzieci. Wspaniale zwraca uwagę na wartości, które we współczesnym świecie zanikają: jest to szacunek, odwaga, przyjaźń, tolerancja, nadzieja. Autorka trudny temat przedstawiła w zrozumiały sposób. Dąb jest symbolem osoby o mocnym charakterze, silnie ugruntowanym światopoglądzie, bez uprzedzeń, stereotypów, z filozoficznymi przemyśleniami. Niezwykle piękne jest przesłanie książki – każdy, niezależnie od wyznawanej religii, światopoglądu, zasługuje na szczęście i akceptację. Opowiedziana historia wzrusza i na długo zapada w pamięć. Książka została wydana w ponad 20 wersjach językowych, znalazła się na liście bestsellerów New York Timesa i Amazona. W Polsce wydana została przez Wydawnictwo Dwie Siostry. Treść dopełniają ilustracje autorstwa Sary Olszewskiej, będące subtelnymi szkicami zwierząt. Sam projekt okładki jest niezwykle interesujący. Nie może tej pozycji zabraknąć w domowych biblioteczkach.
Paulina Knapik Biblioteka Kraków