Pilar to kobieta z gatunku tych potrafiących dostosować się do każdej sytuacji. Świetnie wykształcona Kolumbijka wbrew środowisku, w którym się wychowała, postanowiła zostać stewardessą. To właśnie na pokładzie samolotu spotkała swojego pierwszego męża Ernesta, dzięki któremu wkroczyła do narkotykowego świata. Silny charakter, klasa i inteligencja pomogły jej odnaleźć się w tym twardym biznesie wręcz idealnie. Gdy po latach drugi mąż sprzedał jej personalia rządowej agencji do zwalczania narkotyków w zamian za złagodzenie wyroku, zdobyte w narkobiznesie kontakty Pilar okazały się dla DEA kopalnią informacji. Jako tajna informatorka narażała życie przez kilka lat. W końcu zdarzyło się to, czego najbardziej się obawiała... Książka liczy sobie niemal 500 stron, na których poznajemy nie tylko historię głównej bohaterki, ale i przebieg kariery pewnego policjanta związanego z walką z narkotykami. Dość szybko można się zorientować, że ich losy w którymś momencie się zetkną, choć przyznam, że nie takiej relacji między nimi się spodziewałam. Szczegółowo odmalowana przeszłość, zwłaszcza lata osiemdziesiąte, dają czytelnikowi obraz skali narkotykowego problemu, przedstawiają również pewnego rodzaju nieskuteczność działań policji w walce z nimi. Zresztą postawa sporej części stróżów prawa z tamtych czasów może dziś wydawać się nie na miejscu. Jako że poznajemy wydarzenia na przestrzeni kilkudziesięciu lat możemy zapoznać się z ewolucją podejścia do walki z narkobiznesem. Ewolucji, której ważnym czynnikiem było poznanie przez DEA Pilar. Kiedy w 1991 roku dwóch funkcjonariuszy zapukało do jej drzwi, liczyła sobie dopiero 40 lat. Nie bezinteresownie, ale jednak poświęciła kilka lat swojego życia dla rządu USA. Jak na tym wyszła?