Czarodziejska góra. [T. 1-2]

Książka

W koszyku

oceń

Czarodziejska góra. [T. 1-2] / Thomas Mann ; przełożyli tom 1. Józef Kramsztyk, tom 2. Jan Łukowski. - Warszawa : Muza, 2020. - 798, [2] strony ; 21 cm.

Autor

Mann Thomas (1875-1955) Autor Kramsztyk Józef Tłumaczenie Tatarkiewicz Władysław (1886-1980) Tłumaczenie

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura niemiecka

Temat

Sanatoria przeciwgruźlicze Europa Szwajcaria

Gatunek

Powieść Powieść obyczajowa Powieść psychologiczna

Dwudziestotrzyletni Hans Castrop jedzie do Szwajcarii, by odwiedzić kuzyna, który przebywa na leczeniu w sanatorium "Berghof", położonym wysoko w górach. Pobyt zaplanowany na trzy tygodnie w rezultacie trwa siedem lat. Przerywa go dopiero wybuch Wielkiej Wojny. Świat zastany "na górze" to po mistrzowsku sportretowane panopticum napotkanych tam ludzi, dla których czas - konstytutywny czynnik powieści - upływa bez celu i bez refleksji. Niczym ruchome piaski zaczyna wchłaniać młodego Castorpa. Z jednej strony uwodzi go atmosfera miejsca, z drugiej - rodząca się miłość. "Berghof" to jednak nie tylko sanatorium, zamknięty świat chorych, to zarazem symbol chorej Europy, obraz jej duchowego kryzysu w przededniu wybuchu pierwszej wojny światowej. Powieść zakrojona pierwotnie na krótkie opowiadanie, po dwunastu latach pracy i przemyśleń autora, stał się jednym z najważniejszych głosów na temat kondycji moralnej i intelektualnej Europy pierwszej połowy XX wieku

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-3 Man (1 egz.)

Strefa uwag:

Uwaga ogólna

Na książce pseudonim tłumacza tomu 2., nazwa właściwa: Władysław Tatarkiewicz.

Recenzje:

Po kilku tygodniach zeszłam z „czarodziejskiej góry” i żal, że już trzeba pozostać na nizinie. Książka Manna pozwoliła mi doświadczyć wrażenia pełnego uczestnictwa w życiu kuracjuszy sanatorium Berghof w szwajcarskim Davos. Wciąż słyszę trzaśnięcie drzwiami oznajmiające wejście pani Chauchat, widzę siedem stołów, przy których zasiadają chorzy, by spożywać pięć obfitych posiłków dziennie.
Spacery, werandowanie, (...)