Recenzowana pozycja to kolejna z serii Tajemnice dworu sułtana, a także druga część poświęcona Hatidże, ukochanej siostrze Sulejmana Wspaniałego. W Księdze VII czytelnik miał okazję poznać młodą, nieco zagubioną sułtankę, która dopiero wkraczała w życie, pomimo tego, że wiele złego już zdążyła doświadczyć. Małżeństwo z o wiele starszym mężczyzną, którego się brzydziła; śmierć ukochanego, do którego nie miała nawet okazji się zbliżyć… Hatidże nie mogła robić tego, czego pragnęła, będąc zwykłym pionkiem w wielkiej, politycznej grze. W Księdze VIII natomiast jest już dojrzałą dziewczyną, coraz pewniejszą siebie i swojej wartości. Jej dalsza historia naznaczona jest spotkaniem z wyjątkowym mężczyzną, najlepszym przyjacielem jej brata, Ibrahimem. Ten młody i piekielnie ambitny człowiek poprzysiągł sobie, że korzystając z sympatii Sulejmana, który właśnie został ogłoszony padyszachem, wespnie się jak najwyżej po szczeblach kariery w imperium osmańskim. Hatidże jest nim zauroczona, on zaś traktuje ją jak kogoś, kogo może wykorzystać, by osiągnąć sam szczyt. Ta część serii różni się od swoich poprzedniczek brakiem namiętnego, ognistego romansu. Choć Hatidże właśnie o czymś takim marzy i szybko oddaje Ibrahimowi swoje serce, jej uczucia nie są jednak odwzajemnione. Naiwna sułtanka, która mogłaby mieć każdego mężczyznę, zostaje zwiedziona przez Ibrahima, który okazał się bardzo dobrym aktorem. Ciężko w tej sytuacji nie współczuć głównej bohaterce, na całe szczęście razem z akcją rozwija się także jej postać, która stopniowo dostrzega kolejne elementy układanki, dzięki czemu staje się świadoma i odważna. Hatidże dojrzewa wraz z kolejnymi stronami opowieści, tak samo jak zmienia się Ibrahim, którego jednak w tym wypadku trudno obdarzyć sympatią. Historia przedstawiona przez autorkę jest bardzo ciekawa i naprawdę szybko wciąga. Bohaterowie są interesujący, nieoczywiści, intrygi i spiski świetnie wymyślone i napisane. Sporo tu zapewne fikcji literackiej, nie wiadomo bowiem zbyt wiele o tym, co działo się za drzwiami haremu czy pałacu Hatidże i Ibrahima, który znajdował się na Hipodromie. Widzom serialu Wspaniałe stulecie ta wersja powinna przypaść do gustu, gdyż jest dość podobna do tego, co było przedstawione w tej tureckiej produkcji - oprócz faktu, że książkowa Hatidże nie pozostaje ostatecznie ślepa i beznadziejnie zakochana w swoim mężu. Narracja, jak zwykle w książkach z serii Tajemnice dworu sułtana, jest bardzo lekka i przyjemna, do czego autorka zdążyła już swoich czytelników przyzwyczaić. Bez większego trudu kreuje ona świat i bohaterów, a całość daje naprawdę dobry efekt. Czytelnik zdecydowanie nie będzie się nudził.