Makuszyński : o jednym takim, któremu ukradziono słońce

Książka

W koszyku

oceń

Makuszyński : o jednym takim, któremu ukradziono słońce / Mariusz Urbanek. - Wołowiec : Czarne, 2017. - 292, [2] s. : il. ; 22 cm.

(Biografie)

Autor

Urbanek Mariusz (1960- ).

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Makuszyński, Kornel (1884-1953) Pisarze polscy

Gatunek

Literatura polska Biografia

Dziedzina i ujęcie

Literaturoznawstwo

Książka "Makuszyński. O jednym takim, któremu ukradziono słońce" to przede wszystkim biografia słynnego polskiego pisarza Kornela Makuszyńskiego. W publikacji przeczytamy o jego życiu, poglądach i twórczości. Dowiemy się, że nie zawsze żyło mu się łatwo, zwłaszcza, gdy w wieku 10 lat stracił ojca. Poznasz jego lata młodości. Już wtedy jako siedemnastolatek zadebiutował w piśmie dla młodzieży. Odkryjesz, dlaczego w pewnym momencie jego książki zniknęły z bibliotek. Zapoznasz się z dziełami Makuszyńskiego, ale nie tylko tymi dla dzieci. Jednak oprócz zalet przeczytamy też o jego wadach, które wielu z nas mogą zaskoczyć. Co jeszcze skrywa przed nami słynny pisarz?

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82 A/Z Mak Urb (1 egz.)

Strefa uwag:

Uwaga dotycząca bibliografii

Bibliogr. s. 279-[286]. Indeks.

Recenzje:

Makuszyński jako pisarz znany jest dziś w zasadzie tylko z książek dla dzieci i młodych czytelników, choć o dziwo nie miał swoich dzieci i jak sam się przyznawał - "nigdy ich specjalnie nie lubił".
Ale za to okiem literackiego badacza obserwował młodych, szczególnie zachowania dziewcząt i młodych kobiet, by tworzyć bohaterki - nieprzewidywalne w swych zachowaniach, niezależne a przy tym bardzo sympatyczne.
I jak to pogodzić z jego mizoginizmem? (...) Gdy szczególnie mu to zarzucano, to twierdził, że: "niektóre to nawet lubił", wszak przecież był dwa razy żonaty.
Autor biografii pisarza, znany zresztą biograf z innych interesujących opracowań, kreśli obraz Makuszyńskiego jako człowieka wzbudzającego sympatię i godnego szacunku.
Człowieka w okresie II RP kochanego, towarzysko rozchwytywanego, człowieka pełnego humoru, choć tradycjonalisty i konserwatysty, przyjaźniącego się z ludźmi kultury i sztuki. I co najważniejsze ci przyjaciele nie opuścili Go nawet w trudnym dla niego okresie.
Wojnę przeżył "biednie, ale spokojnie" pisząc piosenki żołnierskie, wiersze i felietony. Ale to nie były czasy na sukces.
No i przyszło wyzwolenie, nowa rzeczywistość i nadciągnęły dla Makuszyńskiego dni - nie chwały, gdyż nie mieścił się w socjalistycznych, literackich ramach - dni nagonki, gdyż uznano go za piewcę piłsudczykowskiej szczęśliwości.
Przestano drukować jego książki, próbowano skazać go na zapomnienie. W twórczości doszukiwano się samych "przeciw", nawet nie podobały się "portki Koziołka Matołka".
Wyjechał więc z Warszawy i osiadł w Zakopanem, uznany w tym środowisku za "górala z wyboru" i skupił się na działalności na rzecz Tatr i Zakopanego i mi. in. pomocy dla sanatorium w Rabce.
Biografię tę czyta się szybko i dobrze, okraszona jest licznymi opowiastkami ze spotkań autorskich, listami do dzieci na temat Koziołka Matołka, czy wyprawą z Tatry na Granaty z Boy'em i Witkacym.
Do naszych czasów Makuszyński "dotrwał" jako autor dla młodego czytelnika. Jego reportaże, wiersze, felietony i debiutanckie utwory "tylko dla dorosłych" są nam obce. A był przecież "ojcem" pierwszego polskiego komiksu i doskonałym recenzentem spektakli teatralnych.
Polecam tę biograficzną opowieść o pisarzu, którego legendę owiał mrok, pisarzu, który przetrwał powojenne czasy - odrzucony, niechciany i bez czytelników, ale z przyjaciółmi u boku.
A bohaterowie jego książek - barwni, żywi i szczęśliwi - są bardziej znani z filmów , których scenariusze na nich oparto.
"Bo Kornela nadal dziś w kulturze nie ma" /rec./